در دوران کنونی در کشور پهناور و ثروتمند ایران اسلامی دو گروه عمده در کشور وجود دارند که هر دو این شعار را سر میدهند که "راه حل برون رفت کشور از وضعیت فعلی توسل و روی آوری به ۵+۱ است" ولی تفاوتی با هم دارند؛ تفاوتشان در مصداق است، هر دو یک جمله را بیان میکنند ولی مرادشان متفاوت است.
گروه اول که احتمالا شما هم در نخستین برخورد همان برداشت آنها را از این شعار داشتید مصداق ۵+۱ را ۵ عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد( آمریکا، انگلستان، فرانسه، چین، روسیه) به همراه کشور آلمان می دانند و آنها را به عنوان میانجی گران مسئله ی هسته ای ایران و به تبع آن حلال مشکلات اقتصادی تلقی میکنند؛ اما چگونه کشوری که به دلیل مشکلات مالی چندین روز دولتش تعطیل میشود، چند بانک بزرگ و مطرحش در این چند سال ورشکسته میشود و نسبت بدهی به درآمدش در هر سال افزایش مییابد میخواهد مشکلات ما را حل کند؟.
بگذریم، گروه دوم اما مصداقش برای ۵+۱ چیست؟ ۵ تن آل عبا که نجات بخش پدر بزرگوارمان بودند و در قرآن بدان اشاره شده است " فَتَلَقّٰى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمٰاتٍ فَتٰابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ اَلتَّوّٰابُ اَلرَّحِيمُ ﴿۳۷ بقره﴾". آری ما ایرانیان مسلمان هم، همچون آدم ابوالبشر با توسل به این بزرگواران میتوانیم هر سدی را از سر راهمان برداشته و در مسیر تعالی به سوی حضرت حق گام برداریم؛ آن سد هر چه میخواهد باشد: رژیم منحوس پهلوی، نیروی ارتش بعث تجهیز شده بوسیله ی کل دنیا از جمله آمریکا، انگلیس و آلمان، تحریمهای به قول خودشان اثرکننده، موانع علمی سر راه دانشمندان ایرانی و... .
البته بایست توجه داشت که آن ۵ بدون این "یک" بی معناست از این رو که باریتعالی در مصحف شریف قرآن آورده که: " إِنَّ اَللّٰهَ لاٰ يُغَيِّرُ مٰا بِقَوْمٍ حَتّٰى يُغَيِّرُوا مٰا بِأَنْفُسِهِمْ ﴿۱۱ رعد﴾"
و آن، نیروی درون زا، اقتدار و توانایهای درونی، اعتماد به جوانان این مرز و بوم، پشتکار و ایمان قلبی است. آن "یک" کنکاش در منابع عظیم دینی ما مسلمین است تا رله حل گره ها و مشکلات اقتصادی، مدیریتی، اجتماعی و یک کلام مشکلات سبک زندگیمان را استخراج کنیم. خلاصه "یک" هر چه هست به درون تک تک افراد این کشور بر میگردد نه مستکبرین عالم.
البته این سخنان بدین معنا نیست که تعامل با دنیا باید تعطیل شود. اما چند نکته در باب تعامل باید رعایت شود:
۱. دنیا را نیایدبرابر با چند کشور جبار از جمله آمریکا یکسان گرفت.
۲. در تعامل بایستی خطوط قرمز هر دو کشور رعایت شود.
۳. از جمله خطوط قرمز هر کشوری حفظ عزت آن کشور است.
۴.اگر خطوط قرمز دو کشور متناقض باشد تعامل مفهوم خود را از دست میدهد زیرا در آن صورت یکی باید از آرمانهایش دست بکشد.
در آخر آرزوی موفقیت برای تیم مذاکره کننده ی هسته ای کشور سربلندمان، رفع مشکلات و اصلاح امور تمام مسلمین جهان را از پروردگار مسئلت داریم.
نظرات شما عزیزان: